Przejdź do treści Przejdź do menu

W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie w ramach naszej strony internetowej korzystamy z plików cookies. Pliki cookies umożliwiają nam zapewnienie prawidłowego działania naszej strony internetowej oraz realizację jej funkcji.

Wykorzystywane w celu zapewnienia prawidłowego działania serwisu internetowego. Dzięki tym plikom nasz serwis internetowy jest wyświetlany prawidłowo oraz możesz z niego korzystać w bezpieczny sposób. Te pliki cookies są zawsze aktywne, chyba że zmodyfikujesz ustawienia swojej przeglądarki internetowej, co jednak może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem serwisu internetowego.

EMOCJE

Co to są emocje?


Emocje
to coś, co rodzi się w naszym sercu, poprzez różne sytuacje i okoliczności, których jesteśmy uczestnikami. To radość, kiedy dostaniesz dobrą ocenę ze sprawdzianu, smutek-kiedy odchodzi, ktoś bliski, strach przed pająkiem, których bardzo się boisz. Emocje nie są dobre, ani złe. Każdy ma prawo czuć się szczęśliwym, jak i smutnym. Najważniejsze jest to, co robimy z tymi emocjami, czy i w jaki sposób okazujemy je innym.


Jeśli chcemy umieć dobrze radzić sobie z własnymi emocjami, musimy umieć je rozpoznawać i nazywać.


Dzisiaj chciałabym, żebyście zastanowili się nad tym, czym jest złość, kiedy Wy się najczęściej złościcie i jakie są Wasze sposoby na to, by tą złość opanować.


Zachęcam Was do przeczytania „Bajki o Złości i Spokoju”. Zwróćcie uwagę, jakie sposoby dzieci znalazły na opanowanie emocji. Następnie postarajcie się pokolorować swój termometr złości (karta pracy nr 1). 


Kolejnym zadaniem będzie dla Was narysowanie portretu Waszej złości. W dymki wpiszcie sposoby na zachowanie spokoju np. słuchanie muzyki, spacer, liczenie do 10 itd.


Powodzenia!


Bajka o Złości i Spokoju -  kliknij TUTAJ




Portret mojej złości - kliknij TUTAJ

 

Emocje trudno jest nazwać i jeszcze trudniej wyjaśnić, co dokładnie oznaczają. Dlatego dzisiaj przygotowałam dla Was mały słowniczek emocji i postaw. Myślę, że pomoże on Wam  nabrać rozeznania w zawikłanym świecie ludzkich uczuć i zachowań.


Słowniczek emocji i postaw- TUTAJ


Kiedy już zapoznacie się z hasłami w słowniczku proponuje Wam poćwiczyć wiedzę w praktyce i wykonać poniższe karty pracy.


Karta pracy - uporządku litery w nazwach emocji - Tutaj


Karta pracy- przyjemne  i nieprzyjemne uczucia- Tutaj




Chciałabym żebyście zastanowili się dziś nad tym co to jest agresja?

Mówiliśmy już sobie, że każdy z nas może odczuwać złość - jest to normalne i naturalne. Ważne jest, abyśmy potrafili  tą złość rozładować w taki sposób, żeby nie krzywdzić siebie, ani innych.
Niektórzy ludzie nie potrafią zapanować nad swoją złością i wyładowują  ją na innych poprzez ataki fizyczne, bicie, poniżanie lub obrażanie. Takie zjawisko nazywamy agresją.

W poniższej tabeli chciałabym przedstawić  Wam pozytywne i negatywne sosoby radzenia sobie ze swoją złością.

Sposoby pozytywne

Sposoby negatywne

- aktywność fizyczna(bieganie, skakanie, jazda na rowerze)

- rzucanie czymś, co nie zrobi nikomu krzywdy np. pluszakiem

-uderzanie w worek treningowy lub poduszkę

-słuchanie muzyki relaksacyjnej

- samotny spacer

- rysowanie swojej złości lub inne prace plastyczne, które wyciszają

- słuchanie muzyki relaksacyjnej lub łagodne ćwiczenia

- rozmowa z kimś bliskim i życzliwym

o swoich uczuciach i zdarzeniach

- atakowanie siebie( niszczenie swoich rzeczy, zadawanie sobie bólu)

- atakowanie innych: wyzywanie, upokarzanie, plotkowanie, niszczenie ich rzeczy, bicie ( to jest agresja)

-nadmierne jedzenie, kiedy nie jest się głodnym, tylko żeby rozładować emocje

 

 

Pamiętajcie, że złości nie wolno w sobie tłumić - trzeba rozmawiać i wyjaśniać nieporozumienia. Tylko w taki sposób można znaleźć rozwiązanie problemu. Ukrywanie swojej złości nie usuwa przeszkód, powoduje jedynie, że czujecie się niezrozumiani i samotni lub właśnie stajecie się agresywni wobec innych.

Złość jest OK, agresja NIE!!!

Poniżej przedstawię Wam kilka propozycji zabaw, które pomagają poradzić sobie ze złością:

Propozycje zabaw- zerknij TUTAJ




Chciałabym żebyście dzisiaj zastanowili się nad tym, czym jest zazdrość?

Zazdrość jest uważana za uczucie, którego należy się wstydzić i trudno się o niej rozmawia. Dotyczy to sytuacji, gdy to my komuś zazdrościmy, jak i takiej, gdy ktoś zazdrości nam.

Dla przypomnienia jeszcze raz definicja zazdrości, którą możecie znaleźć w słowniczku postaw i emocji:

Zazdrość

Zazdrość to przykre uczucie, które związane jest z brakiem czegoś, co chcielibyśmy mieć, a co mają inne osoby. Uczucie to pojawia się w momencie, kiedy czujemy, że możemy coś stracić , coś na czym nam zależy.

Bardzo często jest tak, że zazdrościmy komuś tego jak wygląda lub tego co potrafi robić np.

Ania ma takie piękne, kręcone włosy- też chciałabym takie mieć.

Bartek świetnie gra w piłkę- ja tak nie potrafię.. 

Basia ma super, modne ubrania- ja takich nie mam.


Przypomnij sobie w jakich sytuacjach komuś zazdrościłeś( zazdrościłaś), a potem dokończ zdania:

  • Kiedy komuś czegoś zazdroszczę, czuję…..
  • Kiedy komuś zazdroszczę, myślę, że ta osoba jest…
  • Kiedy komuś zazdroszczę, myślę, że ja jestem….


Gdy komuś czegoś zazdrościmy często myślimy, że to niesprawiedliwe. Mój kolega/ koleżanka ma coś o czym ja też marzę; potrafi coś świetnie robić, ma talenty..ale w takich sytuacjach skupiamy się tylko na tym, czego nam brak. Łatwiej jest radzić sobie z zazdrością, gdy doceniamy siebie i cieszymy się z tego, co mamy i umiemy.


Przeczytaj poniższy wierszyk o zazdrości, który pomoże Ci lepiej zobrazować tą emocje. Zwróć uwagę na to, czego zazdrościły sobie poszczególne zwierzęta. Jak myślisz, dlaczego zwierzęta nie powinny sobie wzajemnie zazdrościć, tego jakimi są?


"Wiersz o zazdrości"

Zazdrość Pod chmurami latając
jaskółeczka mała
nad swym losem się użala.


Tyle muszę się wylatać
by choć jedną muszkę złapać.
Czemu nie jestem zającem,
latanie takie męczące.

Zające mają dobrze,
przy zastawionym siedzą stole
i nie muszą za jadłem
uganiać się z mozołem.

Zając dostrzegł lisa na skraju lasu
i w krzakach się chowa zawczasu.
Och czemu nie jestem jaskółką,
albo innym ptakiem,
nie żyłbym ze strachem.

Latałbym wysoko, pod chmurami,
na wietrze się kołysał,
rudzielec byłby niestraszny,
nie bałbym się lisa.

A lis głodny rozmyślał wzdychając,
chyba lepiej ma już zając.
Wszędzie trawy, zioła, kwiaty pachnące,
nic tylko być zającem.

Choć uganiam się za jadłem,
rzadko najem się do syta.
Zając ma z pewnością lepiej,
rozmyślał mykita.

Raptem, sarna przebiegła przez drogę.
Jej też pozazdrościć mogę.
Las dla niej jak spiżarnia obfita
paść się może do woli i najeść się do syta.

A sarna? Przed wilkiem czmychała,
ujrzawszy lisa na drodze,
pomyślała!
Och! Lisem bym być chciała.

On spryciarz,
wilk mu nie sprosta,
schować się przed wilkiem
dla niego sprawa prosta.

Ciemnym lasem, tymczasem,
wilk wędrował ponury,
węsząc za jadłem,
wzniósł swój łeb do góry.  

Jaskółkę dojrzał wysoko,
po niebie śmigała,
na błękicie nieba,
czarna kropka mała.

Taka jaskółka, pomyślał,
ta to się najada,
dziób tylko otworzy,
jadło sama wpada.

Albo mykita,
tu wspomniał o lisie,
zająca upoluje,
czy mysz złapie,
ten też z pewnością ma łatwiej.

Mrucząc tak pod nosem,
o swym ciężkim losie,
zniknął za drzewami,
śladu nie ma za nim.

... Tu kończę bajkę,
choć leśnych zazdrości
mógłbym przytoczyć jeszcze tuzin,
to wiele więcej gdy chodzi o ludzi.

Tu zazdrość i zawiść na każdym kroku.
Z pewnością twoje szczęście,
drzazgą w cudzym oku!
Bajką także chcę pokazać,
by z zazdrością nie przesadzać,
bo najczęściej,
coś co z daleka przecudnej piękności,
z bliska traci na wartości.

 


Pamiętaj, że to jacy jesteśmy, jak wyglądamy, co potrafimy i mamy, czego nie potrafimy i nie mamy, nie sprawia, że jesteśmy lepsi czy gorsi od innych. Jesteśmy po prostu różni, nie możemy się wywyższać ani umniejszać, bo wtedy trudno nam się ze sobą przyjaźnić.

Żeby lepiej uporać się z problemem zazdrości, trzeba uświadomić sobie w jakich momentach zdarzyło mi się ją poczuć, a także w jaki sposób ją kontrolować. Zachęcam Cię do uzupełnienia kart pracy.


Karta pracy 1


Karta pracy 2

 


Słów kilka o akceptacji i tolerancji...


Co to jest tolerancja?


Tolerancja to   otwarte   i pełne  szacunku podejście do cech i zachowań drugiego człowieka, które są odmienne od naszych. Nie jest równoznaczna z przyjęciem czyjegoś zachowania i przekonań. Tolerancja to szacunek dla innych poglądów, nawet takich, których nie podzielamy i nie popieramy. Nie dotyczy to oczywiście zachowań niezgodnych z prawem, których celem jest np. wyrządzanie komuś krzywdy.

 


Przeczytaj opowiadanie o tolerancji pt. „Odmieńcy”, a następnie wykonaj poniższe ćwiczenia.


Tolerancja - karta pracy 1


Tolerancja - karta pracy 2




Kto to jest przyjaciel?

W codziennym życiu spotykamy wielu ludzi. Jednych lubimy bardzo, innych trochę mniej, a jeszcze inni są nam zupełnie obojętni. Od niektórych staramy się trzymać z daleka, bo czujemy, że nie mamy z nimi nic wspólnego. To naturalne, nie wszyscy ludzie mogą nam być bliscy, do jednych pasujemy bardziej, a do innych- mniej.

Czasem jednak zdarza się coś wyjątkowego. Poznajemy kogoś, z kim dobrze się nam rozmawia i świetnie się bawi. Po pewnym czasie okazuje się, że przy tej osobie czujemy się dobrze i tak, jakbyśmy znali ją od zawsze. Mamy podobne zainteresowania, sposób myślenia, poczucie humoru. Możesz zawsze polegać na tej osobie, zawsze Ci pomoże i nigdy nie wyśmieje w towarzystwie. Takich ludzi nie spotyka się codziennie. To właśnie jest przyjaźń.


Zachęcam Was do przeczytania opowiadania o przyjaźni, a następnie zastanowienia się nad tym, co dla Ciebie oznacza słowo przyjaźń.



Czym dla Ciebie jest przyjaźń


Cechy prawdziwego przyjaciela


Opowiadanie o przyjaźni

 

Na koniec kilka sentencji o przyjaźni.

  1. „Przyjaźń rodzi się w momencie, gdy jedna osoba mówi do drugiej:„ Co! Ty też? Myślałem, że jestem jedynym.” – C.S. Lewis
  2. „Prawdziwa przyjaźń przychodzi, gdy cisza między dwojgiem ludzi jest wygodna”. – David Tyson
  3. „Jeśli dożyjesz 100 lat, mam nadzieję, że dożyję 100 lat minus 1 dzień, tak abym nigdy nie musiał żyć bez ciebie.” – Kubuś Puchatek
  4. „Nie istnieje jeszcze słowo dla starych znajomych, którzy dopiero się poznali”. – Jim Henson
  5. „Jedna róża może być moim ogrodem… jeden przyjaciel, moim światem”. – Leo Buscaglia
  6. „Przyjaciel to ktoś, kto rozumie twoją przeszłość, wierzy w twoją przyszłość i akceptuje cię takim, jakim jesteś”. – Nieznany





Poznajemy emocje

Granie w gry planszowe to świetny sposób na spędzanie wolnego czasu. Dzisiaj chciałabym Was zachęcić do zagrania w grę „Moje ulubione”. Możecie zaprosić do wspólnej zabawy koleżanki, kolegów, rodzeństwo i rodziców. Poniżej znajdują się reguły gry, ale jeśli macie ochotę możecie wymyślić własne:)

Zasady gry


Zachęcam Was również do wykonania zadania znajdującego się  w karcie pracy- rozpoznaj emocje.

 

 Karta pracy - dopasuj emocje- pobierz


Dlaczego strach jest nam potrzebny?


Strach jest naturalną reakcją chroniącą nas przed niebezpiecznymi sytuacjami. Strach ostrzega nas przed potencjalnym zagrożeniem, może dawać energię potrzebną, by się z nim zmierzyć lub uciec, czy schować się, jeśli jest taka potrzeba.


Strach, a lęk


O strachu mówimy, kiedy mamy do czynienia z realnym zagrożeniem. Czasem jednak boimy się mimo tego, że nic nam nie grozi. Jest to wtedy lęk. Na jego pojawienie się wpływają nasze sądy, myśli, wyobrażenia. Może on być sygnałem, który ostrzega nas i przygotowuje do wystąpienia potencjalnego niebezpieczeństwa, pozwalając go tym samym uniknąć. Sygnały te można porównać do np. alarmu, może on się rozregulować( włączać, kiedy nie ma niebezpieczeństwa). Wtedy nieumiejętność poradzenia sobie z własnym lękiem może utrudniać funkcjonowanie.


Rodzaje strachu i lęku, jakie możemy przeżywać:

  1. Lęk przedmiotowy


To lęk związany z konkretnymi przedmiotami lub cechami pewnych osób. O takim rodzaju lęku mówimy, kiedy boisz się np. pająków, myszy, osób ubranych na czarno, dentysty itp.

  1. Lęk przed zjawiskami przyrody

To lęk przed zjawiskami przyrodniczymi i atmosferycznymi. Można tu zaliczyć np. lęk przed burzą, trąbą powietrzną, wzburzonym morzem, ciemnym lasem lub po prostu ciemnością.

  1. Lęk związany z otoczeniem

Te lęki mogą wywołać różne przedmioty z naszego otoczenia, zwłaszcza nietypowe, nieznane, działające na wyobraźnię: stare, skrzypiące drzwi, stara szafa, ruszająca się firanka w ciemności.

  1. Lęki szkolne

W tej kategorii mieszczą się lęki przed niepowodzeniem szkolnym, przed kolegami i rywalizacją z nimi, przed wypowiadaniem się w obecności swojej klasy.

  1. Lęk społeczny czyli nieśmiałość

Zaliczamy tutaj lęk przed innymi osobami, przed tym, że negatywnie nas ocenią. Boimy się porażki i tego, że zostaniemy ośmieszeni.

  1. Lęk przed nowym i nieznanym

Lęk przed nowymi sytuacjami, czymś co jest nieznane i nie wiadomo czy nie groźne, także przed obcymi osobami.


Jak objawia się strach?


Sposoby radzenia sobie ze strachem- TUTAJ


 

Co to jest empatia?

W prostych słowach empatia jest to zdolność zrozumienia innych ludzi, umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia, zdolność współodczuwania z innymi ich uczuć i emocji.

Empatia umożliwia wczucie się w sytuacje innych ludzi, zrozumienie dlaczego w dany sposób postępują. Rozwija się wraz z wiekiem i doświadczeniem.


Przykłady z życia:

Mama Ani źle się czuła, dlatego córka powiedziała jej, żeby odpoczęła. (Ania sama kiedyś była chora i rozumie, co to znaczy, kiedy ktoś kiepsko się czuje).

Tomkowi zepsuł się rower, a miał w planach pojeździć po południu po okolicy, bardzo mu na tym zależało. Kiedy jego kolega Grzesiek dowiedział się o tym, zrobiło mu się żal Tomka i postanowił, że pożyczy mu swój rower.

Umiejętność empatii nierozerwalnie łączy się z chęcią niesienia pomocy innym. Człowiek, który potrafi współodczuwać emocje i uczucia innych pomaga.

Przeczytajcie poniższe opowiadanie pt: „Zawsze warto pomagać” i odpowiedzcie na pytania. 

Opowiadanie

Następnie zastanówcie się w jaki sposób Wy możecie pomóc innym. Narysujcie własne drzewo pomocy, a w serduszkach umieście swoje propozycje np.

- pożyczę zeszyt koledze/ koleżance, której nie było w szkole..

- zaniosę do szkoły nakrętki w ramach akcji wolontoriatu… itp.



 

Co to jest cyberprzemoc?

Cyberprzemoc to nic innego jak przemoc w Internecie.

Internet daje nam mnóstwo możliwości. Dzięki niemu możemy pożytecznie spędzać czas wolny, rozwijając swoje hobby, ucząc się nowych rzeczy, komunikując się z innymi osobami. Nie zawsze jednak sieć jest wykorzystywana do dobrych celów. Zdarza się, że w Internecie możemy natknąć się na materiały —— zdjęcia czy filmy — oraz informacje, które mogą sprawić komuś przykrość  i ośmieszyć daną osobę. Takie działanie nazywamy cyberprzemocą. Wobec takich zachowań w sieci nie możemy przejść obojętnie niezależnie od faktu, czy nieprzyjemne sytuacje dotyczą tylko nas czy naszych kolegów bądź koleżanek.

 

Cyberprzemoc to zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc, używają do tego celu Internetu lub telefonów komórkowych. W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy, czują się zranione  i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia, takie jak: bezradność, wstyd, upokorzenie, strach, a czasem również złość.



Poniżej znajdziecie poradnik w którym zostały zapisane najważniejsze wskazówki dotyczące bezpiecznego korzystania z Internetu. Pamiętajcie, że raz zamieszczone informacje w Internecie zostają tam na zawsze, a zgodnie z prawem profile na portalach społecznościowych mogą posiadać dzieci powyżej 13 roku życia.




Poradnik bezpieczeństwa w sieci

 


 

Co to jest savoir-vivre?

Wyrażenie savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego i jest złożeniem dwóch czasowników .

Savoir znaczy wiedzieć, za to vivre znaczy po prostu żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Wzięte razem, tworzą popularny splot słów, który można rozumieć jako:

1 – znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności;

2 – umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach.

Najogólniej, zasady savoir-vivre'u to:

  • uśmiech
  • uprzejmość
  • życzliwość
  • punktualność
  • dyskrecja
  • lojalność
  • grzeczność


Zasady savoir-vivre'u dotyczą przede wszystkim kilku dziedzin życia:

  • nakrywania, podawania do stołu i jedzenia,
  • wyglądu, prezentacji (np. postawy, higieny) i właściwego ubioru,
  • form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w rodzinie, na przyjęciach),
  • komunikacji (telefonicznej i internetowej),
  • zachowania się w szczególnych sytuacjach.

Umiejętność zachowanie się przy stole jest bardzo ważna, dlatego chciałabym żebyście dzisiaj poznali kilka podstawowych zasad, których należy przestrzegać spożywając posiłki.

Na początek zobaczcie, jak powinno wyglądać poprawne nakrycie stołu: po której stronie talerza umieszczamy poszczególne sztućce, serwetki, szklanki i kieliszki do napojów.




 W poniższym linku znajduje się film pokazujący błędy najczęściej popełnianie przez dzieci przy jedzeniu. Zachęcam Was do obejrzenia!


Filmik:)

Następnie zapoznaj  się  z  krótkim  opowiadaniem  z  książki  Grzegorza Kasdepke „Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci”.


Savoir-vivre - opowiadanie

Pamiętaj!

Dobre maniery przy stole są bardzo ważne, ponieważ jedzenie stanowi znaczną część naszego życia towarzyskiego.


Podsumowując:

Lista dobrych manier:

  1. Jemy z zamkniętymi ustami
  2. Rozpoczynamy zdanie dopiero po przełknięciu kęsa
  3. Zaczynamy jeść dopiero, gdy wszystkim gościom przy stole podano zamówione danie
  4. Siedzimy poprawnie przy stole
  5. Wiemy, które potrawy je się sztućcami, a które palcami
  6. Poprawnie używamy sztućców
  7. Nie opieramy łokci na stole
  8. Przed sięgnięciem po szklankę lub kieliszek wycieramy usta serwetką
  9. Nie gnieciemy i nie mieszamy potraw na talerzu



    Co to jest asertywność?

    Dzisiaj chciałabym, żebyście zapoznali się z pojęciem asertywności.

    Otóż asertywność to stanowcze i spokojne wyrażanie swoich uczuć, swojego zdania, w sposób szanujący poglądy i uczucia innych osób. Ludzie asertywni potrafią powiedzieć „ NIE” bez wyrzutów sumienia, złości czy lęku, ale także bez ranienia innych.”

    Asertywność to cecha, która oznacza, że człowiek posiada własne zdanie i potrafi go bronić. To zdolność do wyrażania swoich emocji i uczuć z jednoczesnym poszanowaniem praw drugiej osoby. Asertywność to umiejętność formułowania opinii bez poczucia winy, a także odmawianie w sposób zdecydowany, ale nie raniący innych. Jest to również zdolność do spokojnego przyjmowania pochwał i krytyki. Zachowanie asertywne polega na uznawaniu, że jest się tak samo ważnym jak inni, na reprezentowaniu swoich własnych interesów z uwzględnieniem praw drugiej osoby.


    Ludzie mogą przyjmować różne postawy w kontaktach z innymi osobami, w zależności od sytuacji:

       Trzy typy zachowań:

    - postawa uległa ( poddawanie się)

    - postawa agresywna ( walka o swoje prawa, nie szanowanie praw innych);

    - postawa asertywna ( szanowanie własnych praw i innych osób)

    Oczywiście asertywność nie jest łatwa. To umiejętność, której musimy się nauczyć, ponieważ  nie jest cechą wrodzoną.


    Przykłady różnych zachowań - TUTAJ


    "ASERTWNOŚĆ" -  Karta pracy nr 1


    "ASERTYWNOŚĆ" - Karta pracy nr 2


Co to jest niepełnosprawność?

Żyjemy w społeczeństwie, w którym spotykamy się z osobami z niepełnosprawnością  w różnych miejscach i sytuacjach. Poznajemy osoby, które mają trudności z chodzeniem, ze słuchem, z mową, ze wzrokiem czy ze zrozumieniem sytuacji społecznych i emocjonalnych.

Chciałabym, Was zapoznać z definicją niepełnosprawności.

Zgodnie z definicją sformułowaną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO):

„Osoba niepełnosprawna to osoba, u której istotne uszkodzenia i obniżenie sprawności funkcjonowania organizmu powodują uniemożliwienie, utrudnienie lub ograniczenie sprawnego funkcjonowania w społeczeństwie, biorąc pod uwagę takie czynniki jak płeć, wiek oraz czynniki zewnętrzne”.


Biorąc za kryterium podziału rodzaj niesprawności, wyróżniamy:

  1. osoby z niepełnosprawnością sensoryczną – uszkodzenia narządów zmysłu, do których należą:
  • osoby niewidome i słabo widzące,
  • osoby niesłyszące i słabo słyszące,
  1. osoby z niepełnosprawnością fizyczną, do których należą:
  • osoby z niepełnosprawnością motoryczną – z uszkodzeniem narządu ruchu,
  • osoby z przewlekłymi schorzeniami narządów wewnętrznych,
  1. osoby z niepełnosprawnością psychiczną, do których należą:
  • osoby umysłowo upośledzone z niesprawnością intelektualną,
  • osoby psychicznie chore z zaburzeniami osobowości i zachowania, osoby cierpiące na epilepsję – z zaburzeniami świadomości.
  1. osoby z niepełnosprawnością złożoną, dotknięte więcej niż jedną niepełnosprawnością
  • wystąpić tu mogą połączenia różnych, wymienionych powyżej niepełnosprawności, np. osoba niewidoma z umysłowym upośledzeniem, osoba z uszkodzonym narządem ruchu, z zaburzeniami psychicznymi itp.

 


Fakty i mity o niepełnosprawności


Zachęcam Was do obejrzenia krótkich filmików na temat tego, co to jest niepełnosprawność i jak można wspierać osoby niepełnosprawne

filmik "Co to jest niepełnosprawność""

filmik "Jak można wspierać osoby z niepełnosprawnościami"